Ailemdeki kimseyi kolay kolay aramayan ben banunun ısrarıyla annemle sık sık konusur olmustum. Annem de cok mutluydu benim bu halimden. Her konusmamızda banuyla ne zaman tanısıcam diye soruyordu artık. Banu da önce utandı ama kabul etti. Bi haftasonu tuttum elinden getirdim anamın yanına. Annem bunun elini tuttu, gözlerine kendi evladıymıs gibi baktı. Çok sevdi banuyu, beni de bi kenara çekip bu kızı bırakma oğlum , onu da üzme sakın diye uyardı. Ama ben anneme verdiğim sözü tutamadım.