Hoca keşke elimden bir şey gelsede sana yardım etsem çocuk dedi. Ağlamamak için kendimi çok zor tutuyordum o anasını gibtimin gözünü neden açmıştım her şey bitmişti hiç ümidim kalmamıştı resmen ölümün beni alması için evimin kapısını açtım her şey normaldi abdest alıp ikindi namazını kılmak için hazırlandım fakat sular yoktu ve abdest alamadım dışarı çıkıp biraz dolaşıp kafa dağıtıp eve gidicektim. Saat 11 e doğru eve gittim ve karşımda hoca efendi vardı şaşırmıştım sen buraya nasıl girdin diye bağırdım hoca efendi cevap vermedi ve o gibtimin 1 dakikalık bakışını atıyordu. Hoca efendi diye kolundan tuttum ki o esnada hoca efendi yere düştü ve nefes almıyordu...