istediğim kişiler doğum günümü kutlamadıktan sonra ne anlamı kalır ki havai fişekler patlasa. En yakın kardeşim dediğin insan bi çaba göstermiyor ben mutlu olayım diye. işte bugün günlük tarzı şeyler yazmaya karar verdim. Ağzımdan çıkmayan bir sürü kelime var şu günlerde. Daha doğrusu çıkamayan. Herşeyi içime atmaktan sıkıldım açıkçası. Nereye kadar gidicek böyle belirsiz. Her gün mutsuz olup bugün mutlu olmak isterdim. Sebebi ise 18 yaşıma girmem. Ailem artık benden bi fayda gelicek mi diye bakar oldu. Ne yapıcam bilmiyorum aldığım para bana yetmiyor daha. Sırtımı yaslıyacağım arkadaşlarım var doğum günümün pekde gibinde olmadığı arkadaşlarım. Sevgilim desen aslında demesen de olur. 00.00da eski sevgililerim mesaj atmış uzun yazılar falan ama sevgilim dediğim insan öğlen arayıp sadece doğum günün kutlu olsun aşkım diyor. Bunları neden yazıyorum Bilmiyorum ama daha yazıcak çok şeyim var. Ben aşk acısı yaşadığımı sanırdım. Aşk acısı da neymiş lan bu yaşta. Sevdiğim insanlar yanımda olmayınca anlıyosun yanlızlığı. Aile konusundada başaramadım ben hayatta. Hergün sabah bağırış çağırış. Elimde tek olan şey annemin hayatta olması. Annemin kucağına yatınca huzur buluyorum bir tek. işte hayatım tak gibi gidiyor herşey ortada. ne yapıcam nasıl bir yol izlicem bilmiyorum. En çok da ne koyuyor biliyomusun. Sırtımı yaslayacak adam gibi bi kardeşimin olmaması. Yada ben öyle sanıyorum. Hayata 1-0 devam ediyorum hayırlısı olsun. Ha bu arada 18 yıldır bana kimse süpriz yapıp sevdindirmedi en çokda bu sene istedim birilerinin bana süpriz yapıp beni mutlu etmesini.

Edit: bugün benim doğum günüm