Aldım elime silahı bir tekbir çektim içimden ve odamın kapısını ses çıkarmadan açtım. Yavaşça mutfağa doğru gittim. Ayaklarıma dikkat ediyor ses çıkarmamaya çalışıyordum. Mutfağın kapısı açıktı. Bir ses daha geldi. Allahtan ışık dışardaydı mutfağın hızlıca ışığı açtım ve hemen hedef aldım hepimizin gözü kamaştı en başta ama benim gözler sağlam olduğu için hemen açtım. Açmaz olaydım o ışığı oç şeytan dürtmez olaydı beni de bu sahneyi görmeseydim. Gözümden iki damla yaş aktı. Beni görüp ağlamaya başladı Özge (kardeşim bacım namusum.) Serkan bininin yüzünde bir gülümseme
- Noldu lan yannam ağlıyon mu?
+ Sen ne gülüyonlan öyle it ?
- Nasılmış kardeş ?
+ Babam ananı mı gibtide kadeşim bin hem neyden bahsediyon sen ne nasılmış ?
- Ne olacak namusun elden gitmesi ha ?
Demek duymuştu Eceyle hala çıktığımızı ve şuan intikam alıyormuş.
- Hadi bassana tetiğe ama basamazsın değil mi o vicdanın izin vermez tanıyorum olum seni sen o tetiğe basamazsın.
- Basarım lan.
Dedim demesine ama haklıydı. Nasıl basacaktım tetiğe hem tüfek saçmaydı sıkarsam kardeşimede zarar verirdim. Titreyerek bastım tüfeğe ve tüfeğin patladığı anda uykudan uyandım. Hızlı hızlı nefes alıyordum ohh kabusmuş dedim yatağa baktım Serkan yok. Saate baktım 3. 15 aldım tüfeği koydum barutu o esnada yine ses geldi ve yine mutfaktan diye tahmin ediyorum fırladım mutfağa ışığı açtım gözlerim kamaştı. Serkandı yine. Ellerini kaldırdı ‘’ Hop hop noluyo amk sakin ol suda mı içmeyelim’’ meğer gelen ses Serkanın bardağı lavabonun üstüne koyarken çıktığı sesmiş. Bir an sarıldım Serkana özür diledim ondan şüphe ettiğim için özür diledim. ‘’Sıkıntı yok kardeşim dedi olabilir evin tek erkeğisin ben olsam bende yapabilirdim.’’ Daha sona döndük uyuduk tabi ben sabaha kadar uyuyamadım ama herşeyin bir rüya olması rahatlamıştım be.