Gözlerimin açıldığını farkettim. Bir şey diyemedim. Başımın önüme doğru eğildiğini hissediyordum. Buket tepki veremediğimi anlamış olacak ki konuşmaya devam etti.
Bu: bak şey , özür dilerim
B: özür dilemeni gerektiren bişey yapmadın ki
Bu: ben şey
B: biliyor musun buket , senin hakkında çok yanılmışım
Bu: nasıl yani ?
B: senin daha çok , anlarsın ya işte böyle (yutkundum) ortam kızı olduğunu falan düşünürdük.
Bu: öyleydim de zaten
B: ama aslında yani şimdi söylediğine bak , çok yanılmışım
Bu: sorun değil, öyleydim dedim ya
B: e neden şimdi
Bu: sen vanic, sen benim için farklısın.
Ben neden durup dururken onun için farklı oluyordum dıbına koyayım ? Tamam benden daha önce bahsetmiş olabilirdi, bana ilgi duyuyor olabilirdi. Ama bu başkalarıyla yatıp kalktığı gerçeğini değiştirmezdi. Tekrar devam etti
Bu: hiçbiri isteyerek değildi eğer o şeyleri kastediyorsan
B: neyleri ya ben şey bişey kastettiğimden değil de
Heyecanlanmıştım. Bi kıza sen huursun demek kolay değildi. Elim ayağıma dolaşmıştı.
Bu: ben onlarla sadece seviştim vanic, aramızda bişey yaşanmadı
Gözlerimi kısarak "aferin dıbına koyayım" der gibi bakmıştım. Sanki bu yediği çok iyi bi halttı da gururlanır gibi söylüyordu. Tabi diğerine kıyasla, bu daha affedilebilir bir şeydi.
B: bunları bana anlatmana gerek yok, kocana anlatırsın ilerde (muallak bi şekilde sırıtmıştım ama o farketmemişti)
Bu: kocam olmayacağın ne malum
Buket sandığımdan daha açık konuşmaya başlamıştı. Muhabbetin sonu hayırlı yerlere gitmiyordu. Bi ara yüzüne dönecek oldum. Gözleri dolmuştu.
B: ne oldu ?
Bu: hiç kimse hiçbir şey bilmiyor
B: ne bilmiyorlar , yani haklısın ama neyi kastediyorsun ki ?
Buket titreyerek ağlamaya başladı. Çok hafif bi ağlamaydı, ama çok derindi.

Bu: hayatımdan nefret ediyorum