Elimi karnıma atar gibi olmuştum. Gerçekten rüya mıydı, yoksa gerçekten bıçaklanmış mıydım ? Sargım aynı şekilde ordaydı. Biraz sonra Miray gelmişti.
M: aa yine mi uyandı
E: evet canım daha iyi gibi ama artık
B: bi dakika ne oluyor ya
E: kanka bu arada haberin olsun, dün okan aradı beni sen yatıyordun ya bahsedemedim.
B: ne okanı ya
E: ya kendince bizi bulup öldürecekmiş falan ahahaha
B: bizi mi öldürecekmiş (belimi tutup inledim)
E: dur lan dur dikkat et çocuk çocuk konuşuyor işte keraneci büyüdü de adam öldürecek
Miray gülüyordu. Eylül içeri gelmişti.
M: heh canım nerdesin ya
E: lavaboya kadar gitmiştim de , aaa uyandı mı benim bitaneem(bana yaklaştı)
Ben gözlerimi ovuşturdum. Başımı tutuyordum. Acaba başıma bir şey mi düşmüştü ?
B: bidakika eylül burdaysa buket nerde ya ?
E: bak yine buket muket diyor sinirlerimi bozuyosun vanic
E: olum şş kendine gel la (dizimi dürttü)
B: eylül ?
E: söyle canım
B: off
Miray da aradabir benim bu mal halime gülüyordu. Ege de eğleniyor gibiydi. Eylül yanıma oturdu, yemek yedirmeye çalışıyordu bana.
B: ellerim sağlam ya ben yerim sen zahmet etm..
E: şş aç bakiyim ağzını oooh
B: eylül bi sa... (ağzıma depti bir kaşık çorbayı)
E: hanimiş annesinin kuzusu ahahahaha
M: sus be ben de sana böyle bakmadım mı grip olduğunda geçe hafta
E: yani şimdi aşkım o farklı bu fark..
M: sus sus kuzum benim ahahaha
Bi gülmüştüm. Çok saçma şeyler gerçekleşiyordu. Mutluydum, gerçekten mutluydum. Ama buketin yok olması bir tek bana garip geliyordu. Miray ve Egeye bakarsak sanki eylül hep yanımdaymış, hep yanımızdaymış gibi davranıyorlardı.