Ertesi gün oldu. Çıktık. kırmızı BMW ye bindirdiler beni. E araba da gerçekti işte , buketin arabasıydı.
Yanıma eylül sokulda. Koluma sarılıyordu sımsıkı. Burnumu başına yasladım, içime çekiyordum kokusunu.
Eve vardık. Evimiz de aynıydı. Bornovadaki evimizdi işte bu. Birlikte kiralamıştık, daha doğrusu buket kiralamıştı. Hala aklım almıyordu hiçbir şeyi. Kendime gelmem biraz zaman alacaktı.
Beni indirmeye uğraşıyorlardı ege ve eylül. Eylül miraya seslendi o sırada.
E: miraay şey bagajdan laptopumu alsana küflenecek orda ya vanic bakmak ister şimdi
M: tamam canıım siz geçin ben alıp geliyorum.
Bilgisayar deyince aklımda o an canlanmıştı. Buketin bana "bilgisayarım bagajımda" dediği an. Ama sanki buketi hayal edemiyordum. Bir kız vardı ama, buket değil gibiydi hayalimdeki. Görüntü bulanıklaşıyordu. Eve geçtim. Eşyalar bile hatırladığım gibiydi. Her şey yerli yerindeydi.
Eg: ee hadi gençler yatalım artık bu gece uyuyayım da yarın akşam çalışıcam biliyosunuz
M: ayy evet canım ya hadi yatalım biz (eylüle bakıyordu dik dik)
E: hadi size iyi geceleer
B: biz de geçsek mi
E: nereye geçsek mi
B: şey işte yatağa aman yatmaya
E: yatağa mı hahahah geçelim hayatım yatalım sen de dinlen
B: yatalım yatalım (sırıttım)
yatağa geçiyorduk. Artık sadece yataktan ibaret değildi tabi, tam anlamıyla bir yatak odamız vardı.
Ufaktan sendeler gibi olmuştum yürürken. Kapının eşiğine tutundum refleks olarak. Çat diye bi ses geldi. Elime doğru baktım. Yüzük vardı elimde.
Gözlerime inanamamıştım tabi bir anda, hemen eylülün parmağına baktım.
Biz ne zaman yüzük takmıştık , ne zaman evlenmiştik anasını satayım ?