Gece geç vakitte yatıyoruz. Uyuyamıyorum sabah kadar. Sabah Merve çekiyor. Hamdi sana inaniyimmi diyor. Merve anlamıyorsun anlayamazsın diyorum. Fadimeyi arıyor. Ayşeyi soruyor. Akşam a bize çağırıyor.

Vakit geçmek bilmiyor. Sigara içiyorum telefonla uğraşıyorum yok.

Güç bela akşam oluyor. Merve beni odaya çekiyor ve ben seni çağırıcam diyor. Olmaz diyorum göriyim konuşuyim. Bi şans yakaladın mahvetme sözümü dinle diyor.

Kapı çalıyor. Koşmak çıkmak sarılmak istiyorum. Mervenin dediklerini düşünüyorum. Sıkıyorum dişimi. Sigara üstüne sigara yakıyorum. Kapı açılıyor. O karşımda Ayşe. Ayağa kalkıyorum. Sarılmak istiyorum eliyle itiyor. Kapıyı kapatıp geçip oturuyor karşımdaki koltuğa.

Biraz sessizlik oluyor. Benle konuşmak istemişsin diyor sonunda. Evet diye biliyorum.

+Nasıl o hale geldin. Niye ordaydın. Ne işin vardı diyorum.

-Bunları senmi soruyorsun
+Lütfen anlat yalvarıyorum sana
-Çok aradım seni çok konuşmak istedim Merveye Emreye hepsine söyledim. Aramadın beni. Neler yaşadım bilmedin. Şimdi mi geldim aklına

+Aradım
-Herşeyimi kaybettikden sonra aradın. Annem senle olanları öğrendikten sonra beni evlatlıkdan reddetti. Tüm akrabalarım bana sırt çevirdi. 1 sene boyunca ne zorluklarla yaşadım biliyormusun sen. Milletin dükkanında yatıp kalktım.

ikimizde ağlıyorduk.

+Bilmiyordum inan bilmiyordum.

-Bile bilirdin. Daha o yaşta ne günahlar ne ahlar aldın.

+Tek suç benim mi peki

-En azından yanımda olabilirdin bunu yapabilirdin değilmi?

Sustum ne dese haklıydı. En zor günlerinde bırakmıştım onu. Hayalleriyle umutlarıyla oynamıştım.