" Bilmiyorum , sanirim annem korktugu için " dedi Kaan.
" Annen neyden korktu ? Babanin bisey yapma ihtimalinden mi ? " diye sordum.

Kaan cekinerek " Evet " dedi.

" Öyle birisimiydi baban ? " dedim.
" Hayır ama ... bilmiyorum. Degigib biriydi. Sagi solu belli olmazdı " dedi.
" Peki hic konusurlar miydi ? " diye sordum.

" Evet , aralarinda hiç problem , kavga ettiklerini gormedim.Bir ayda bir çay bahcesinde annem, babam ve ben bulusurduk. Aralarinda gülerek konuşurlardı. Onlari öyle gördükçe sevinir , barisicaklar diye umutlanirdim. " dedi.

" Hic barismadilar mi ? " diye sordum.
" Babam sürekli ısrar ederdi barismak icin , eve getirmek icin. Annem de istiyordu barismayi ama... "
" Ama ? " diye sordum.
" Annem birkac defa gitmeyi kabul etti hatta gittikte. Fakat babamın evine gittigimiz de annem nefes alamıyorum , daraliyorum diyerek sürekli aglardi. Gunlerce ne bir yemek yer , ne bi kelime ederdi. Annem o evde duramadigini söylerdi " dedi Kaan.