velhasıl, aile önemli şey dostlar... aile önemli şey..sırtınızı dönmeyin sakın ola..ihtiyacım kalmadı
deyip, bırakıp gitmeyin..çünkü gün gelir hayatınızda, "herkes gider"..ama onlar hep oradadır..siz
onların biricik oğulları ve kızlarısınız, bu gerçeği ve aradaki sevgi bağını ise ne değiştirebilecek,
ne de koparabilecek bir güç yok..
aile önemlidir... hala bir aileniz varken, gidin sarılın, annenizin yanaklarından öpün, babanızın
elinden..kardeşlerinizi gözlerinden..bayramı, seyranı beklemeyin, henüz vakit varken, paylaşın
sevgilerini..
gecemize, hikayemizin kaldığımız kısmından devam etmeden önce, behçet necatigil üstadın, beni
her daim etkilemiş ve yönlendirmiş olan şu şiirini de sizlerle paylaşmak isterim,
...
sevgileri yarınlara bıraktınız
çekingen, tutuk, saygılı.
bütün yakınlarınız
sizi yanlış tanıdı.
bitmeyen işler yüzünden
(siz böyle olsun istemezdiniz)
bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
kalbinizi dolduran duygular
kalbinizde kaldı.
siz geniş zamanlar umuyordunuz
çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
yılların telâşlarda bu kadar çabuk
geçeceği aklınıza gelmezdi.
gizli bahçenizde
açan çiçekler vardı,
gecelerde ve yalnız.
vermeye az buldunuz
yahut vaktiniz olmadı...
http://fizy.com/tr#s/1d76kh
"selam, nabersin * ?"
ne edebiyat yapacak, ne de kastıracak halim vardı beyler..insan gibi hal hatır soran cinste, aha
işte sadece o iki kelimeyi yazıp yolladım..