fazla geçmeden cevap geldi,
"iyidir seni sormalı * haberini alan cennetlik?"
"sınavlar filan işte biliyorsun, bizim bölümü okumak kolay değil :p"
"vay vay mühendis beye bakın siz, havasını da atarmış, nasıl bari iyi miydi sınavların?"
"fena sayılmaz. sen naaptın? okulda mısın şu an?"
"iyi bende, okuldayım bir şey mi oldu?"
"derste değilsen takılalım diyecektim * "
"10-15 dakikaya bitirir herhalde ya, bizim kantine gelir misin gene?"
"olur, görüşürüz o zaman * "
"tamam ;)"
kızla 2-3 haftadır en ufak bir temasım olmamış, ama mesajlaşmamız sanki daha dün
berabermişiz gibiydi, yani tabi, tuhaf biraz.. fazla basit.. gerçi diyorum ya, bu işlerin hepsi aslında
fazla basit, onu zorlaştıran biraz da bizim gururumuz, işi yokuşa sürmelerimiz ve burundan kıl
aldırmayışlarımız..her iki cins için de geçerli bu, bu derece kasan erkeklerde var yani *, hatta
benim o anki halimi bile örnek gösterebilirdik buna.. gururlu, kırılgan, naif şey..
oysa erkek dediğin yer yer yavşak, girişken, yılışkan ama tüm bunların ötesinde her hangi bir
alanda lider gözükmeliydi...
ozan ı düşümdüm..lan herif 2 ayda 4 tane kıza yavşamıştı be..hemde kendi sınıfından, dıbına
koduğumun, somalililerin ekmeğe olan muhtaçlığı, bu pekekentin ama olan muhtaçlığı kadar
değildir herhalde..
nitekim, en sonunda da benim ilk görüşte kapıldığım, yere göğe koyamadığım, kategoriye
sokamadığım, hint kumaşı, türk ipeği sandığım biricik sevdiğimi, hunharca elimden alıvermişti...
yavşağın, naif e karşı olan sayısız zaferlerinden sadece biri...
ve pek tabii "hatunların efendi adam yerine bin tercihi"...