onun bildiği gizli mabetlerime konuk oluyor, tutkusu, her bir hücremi ele geçiriyor, yakıp yıkıyor,
yağmalıyor..
ve kalbim, sevdiğini düşündüğü kadının öpüşlerinde bile sıradan, hatta hissiz takılan kalbim,
deliler gibi, kaburgalarıma ince bir sancı sokacak kadar çılgın ve delibaş bir şekilde
çırpınıyor.. gümbürdemesini bir nabız gibi, ta beynimin içinde duyuyorum..
beyler, şunu söylemeliyim ki, o güne kadar bir kaç kızla, onlarca, belki yüz kez öpüşmüşlüğüm
oldu (ki bunların büyük kısmı mineyle zaten), ama inanın hiç biri, buradaki yoğunluğun ve
hissayatın yanında bile geçemez.. mine ile olan ilk deneyimiz dahi...
bugün bile geçmişe dönüp baktığımda, beni ebru gibi öpen çok az insan olduğunu
görüyorum..yok.. tarifsiz..eğer bu tutkuya, tuna kiremitçi, elif şafak gibi duayenler maruz kalmış
olsaydı, inanın sonunda, tarifini beceremeyip kalemlerini kırmaktan korkacaklarını
düşüneceklerinden dolayı, tek bir kelime bile etmezlerdi o sahne ile ilgili..
ben de edemiyorum... tarif, ya da tasvire kapalı, bütün edebi icraatların, bütün süslü
betimlemelerin, şaşalı mecazların kifayesiz kaldığı.. kısacası sözün bittiği bir nokta.
..o ilk şokun etkisi altında olduğum bir halde, ebru bu kez üzerime yüklenmeye başladı.. zaten
aralarında çok fazla açıklık olmayan, benim tarafımdaki sıralara doğru beni iteledi ve tam
karşıdaki sıranın masasına,