sınav zamanı gelip çatmış, benim artık gönül meselelerini aratmayan ağırlıktaki diğer
problemlerim de baş göstermişti.. vizeleri ortalama olan bu yarı yılın, finalleri tak gibi geçmeye
adaydı ve ben bu durumu kendime pek yakıştıramadım açıkcası... ilk okul ve lise boyunca
derslerim her zaman iyi olmuştur.. öyle okul dereceliğine aday, inek, prof bir adam değildim ama
her türlü işimi görürdüm yani..
ama üniversitede işler böyle yürümüyor.. sadece zekayla* ve son andan çalışmayla aşılacak
engeller değildi artık karşımdakiler... o günler geride kalmıştı..
beyler, üniversiteye gidecek olanlara, hele ki ağır bölümler yazmayı düşünenlere bir tavsiyem
olacak.. kulağa biraz gibimsonik geldiğini biliyorum ama, ne olur, gözünüzü seveyim günü gününe
çalışın şu amk derslerine..en olmadı, her hafta sonu yarım gününüzü ayırın.. bakın sonra
zütünüzde kıl dönmesi, göz altınızda torbalar, midenizde yanmalar çıkar sınav öncesi
gecelerinde.. sıçtım mavisi hayatınızın rengi olur.. demedi demeyin...
etüt salonunda, başka zaman olsa geçmek bilmeyecek olan ders çalışma saatleri, sular gibi akar,
neskafe dolu bardaklar bir dolar bir boşalırken, biz, artık yumurtası kapıyı tekmelemekte olan, bir
zamanların haylaz erkek yurdu sakinleri, zütümüzden ter akıta akıta sabahlara kadar, iddia
salonlarındaki berduşlar gibi önümüzdeki çorba olmuş fotokopilere kafa yoruyor, beyinlerimiz,
maden işçilerinin ciğerleri gibi pert oluncaya kadar çalışıyorduk..
ne yalan söyleyeyim, o ara ayşenmiş, ebruymuş, mineymiş, nilaymış... sınıfmış, alayı nanay
yani.. gözüm hiç bir şeyi görmüyor..ama harbiden de görmüyorum yani, bazen aynaya baktığımda
böyle yüzü billurlanmış tecavüz mağdurları gibi görüyorum kendimi..