böyle yazınca zütüm kalkmış gibi hissedilsin istemiyorum, sadece kendi gözlemlerimi
aktarıyorum, belki de durum benim gördüğümden farklıdır, kız herkese karşı aynıdır, ben kendi
kendime üstüme alınıyor da olabilirim, şimdilik bilemiyoruz..
tolganın olduğu buluşmada da bana epey samimi davrandı, ben de grubun tamdıbına samimi
davranarak tolganın durumu garipsemesini önlemeye çalıştım, sonuçta adam biliyor benim
sevgilimin olduğunu,
peki ben neden onlar bilsin istemiyorum?
pekekentin tekiyim de ondan sanırım.. işte beyler.. benim hayatımın kırılma noktaları da
bunlardır.. sevgilim vardır, ama etrafımdaki potansiyelleri de asla kaybetmek istemem,
sevgilim yoktur, benden hoşlanan ya da kendi hoşlandığım kızı "ya daha iyisi denk gelirse lan?"
diye düşünerek, tam olacak kıvama kadar getirmiş olup da istemem..
kötü bir huy..
özellikle de karşınızdaki sizi çok ciddiye alıyorsa, onun için çok çok kötü bir durum.. masum
kızımız, tsigalkoyla flörtleştiğini ve her geçen an masallardaki, fransız filmlerindeki gibi bir aşka
yaklaştığını düşünür ve benim işi ağırdan alışımı, çekingenliğime yorarken, ben ise ise sadece,
ucunda balığın çırpındığından emin olduğum oltamı ağır ağır ve keyifle çekmekte olan bir
balıkçıdan başka bir şey değilimdir.
balığı ise yakaladıktan sonra tekrar suya atan cinsinden hemde..
hani ayşegülün benim için neden ilgi çekici olduğunu ilerde anlayacağım demiştim ya,
şimdi anlıyordum,
tıpkı mine gibi, ceyda gibi ayşegül de bir balıktı benim için.. önce yakalanacak, sonra tam "yaşasın
beni yiyecekler" dediği andan geri bırakılacak bir balık..ona ceydadan daha fazla ilgi göstermemin
sebebiyse, daha önce de bahsetmiş olduğum klagib erkek pgibolojisidir,
e zira ceyda zaten çoktan kovaya girmiş bile, resmen denizden üzerime kendisi atlamış,
ben yakalanması ve çekmesi zor olan balığın peşindeyim,
3. haftanın sonunda, ayşegülle o cuma, tüm günü beraber geçirip iyice muhabbetimizin artması
sonucu onu dışarıya davet etmiştim.. bekar bir adam gibi..