doğru, acı çekmiyorum..ama zaten hissetmiyorum..
ben gecenin daha başında itibaren ayşegülle yan yana gelip ona yakın davranınca, ceydanın o
her zamanki zıp zıplığından eser kalmadı.. gece boyu hasta gibiydi, tolganın ekstra bir çaba
harcamasına gerek kalmadan, yelkenleri indirip, bozuk atarak, keyifsizce takıldı.. arada ona da laf
attım, tuttum zorla dansa filan kaldırdım ama keyfi kaçmıştı belli..
savaştan da kaçmıştı.. halbuki ben onun gibi bir kızdan (böyle çılgın-enerjik modda bir hatun ya
hani) ne bileyim, pis pis bakışlar, araya girmeye çalışmalar, ayşegül ü ezme çabası filan
beklerdim,
tam tersine, kabuğuna çekildi..
benim adıma önemli bir tecrübe, çünkü bazen en çok beklediğiniz kadınlar (aslında insan demek
lazım genel olarak), aşkı, sevgisi ya da sahip oldukları için mücadele edemez hale gelirken, hiç
ummadıklarınız da inadına yoğun çaba sarfedebilirdi..
misal ebru..o naif duruş ve sakin kişilikten böylesine yoğun bir sevgi ve kararlılığı asla
beklemezdim.. kimse beklemezdi..
ee boşuna demiyorlar "sessiz atın çiftesi pek olur" diye.. ceyda da öyle yırtık bir hatun gibi
görünüyordu ama pusup kalıverdi o gece..
gecenin yarısından çoğunda ayşegülle konuştuk, epey yakınlaştık ama kız ev kızı şeklinde tabir
edilen cinsten olduğu için hayvanlık etmedim, en fazla elimi arada omzuna filan koydum, o da
hani "bak beraberiz, ne güzel" babında. avı ürkütmemek lazım.. oyunu kuralına göre
oynayacağız..
nabza göre şerbet..
bir ara kızları kendi muhabbetlerine bırakıp biz erkekler konuştuk ettik.. buradan güzel bir 3 lü
çıkabilir gibi geliyor bana, tolganın zaten geçinemeyeceği adam yok, herif benim gibi deliyi idare