biliyordu.."geçer be abi" diyordu.."geçer"... bir şekilde geçer..kasmaya, kafa yormaya gerek yok,
biz paylaşalım yeter..
ben hikayemin bir kısmını (ve 3. bardağımı) bitirip arkama yaslanmışken, o başladı benim
buyuruma gerek bırakmaksızın..
"2 sene abi.." dedi.."tam iki sene..birinin gerçekten senin olduğunu ve gelecekte
yaşayacaklarınızın hayalini, planını kurarak geçirdiğin kocaa iki sene.."
2 sene mi?
oha..lan 2 ay bile benim ömrümün 1 yılını gibmeye yetmişti..vay aq..çok dolu bir sandığa
çarpmıştım anlaşılan..
sözlerini desteleyen mimiklerimle baktım yüzüne, "anlat paşam, durma" dercesine..
anlattı..
http://fizy.com/#s/1289r2
"lise ikide, sınıflar karma olunca tanıştık abi biz..benim görmüşlüğüm vardı zaten onu, hazırlıktan
beridir dikkatimi çeker dururdu ama, çocuktuk o zamanlar daha malum..işin ciddiyetinin farkında
değildim, ya da olmak işime gelmedi."
lise aşkı..yaşamadığım ve asla yaşayamayacağım bir şey..daha ilk cümleden, bu adama
öğreteceğim kadar, ondan öğreneceğim şeylerin de olduğunu anlamıştım..hikayesini dinlemek
için, o yarım kafayla bile sabırsızlanıyor, "hızla anlat amk" dememek için kendimi zor tutuyordum..
ben, muhabbeti geniş ve uzun seven adam... sabırsızlanıyordu..
anlattı..pek hızlı olmasa da, sonunda sabırsızlığımı ve açlığımı gidecek şekilde, şaşırma ve belki
de "ulan halime şükür" dedirtircesine anlattı..
ilk defa birinin hikayesinden bu derece etkileniyor ve kendi halime, yaralarıma şükür ediyordum..
kılıç, beni kesip geçmişti..tamam, epey ağır, epey derin kegiblerdi..ama karşımda bağrına mızrak
saplanmış bir adam duruyordu resmen..
şimdi neden onun "benden daha aktif ve daha girişken bir binimsi" olduğunu
anlayabiliyordum..çünkü o daha kötü incinmişti..
dünyanın kuralı bu muydu beyler?
kızlar, erkeklerin hayatını giber..bilerek ya da bilmeden..erkeğimiz yaralanır..gurur yapar, hırs
yapar..
sonra erkekler, kızların hem hayatını, hem de kendisini giber..kızımız yaralanır..guru yapar, hırs
yapar..