alper ise sınav öncesi son 1 ayını pgibolojik yardım alarak geçirmiş ve bilgisayar mühendisliği
hedeflerken, hedefinden 40-50 puan aşağısını alarak burasıyla yetinmişti..
kendi düşüncemi alper le paylaştım, "niye sevinmedin ki aq?"
"nasıl sevineyim abi?" dedi hayretle açarak gözlerini.."biri, aylar yıllar harcadığım, her şeyimi
paylaştığım anlattığım, canım gibi sevdiğim, uğruna ne hayaller kurduğum, hayatımın kadını
dediğim sinem.. öbürü, her ne kadar züppe de olsa, bir zamanlar anlaştığım ve bir şeyler
paylaştığım bir arkadaşım.. nasıl oh olsun derim..sen olsan der miydin, bence sen de
diyemezdin.."
ben olsam derdim alper..
emin ol derdim..
hatta şu an bile, yiğitle sinem in sana yaptığının çeyreğini filan bana yapan ayşen-ozan ikilisi, tır
altında kalıp geberseler üzülmem..
belli ki yeni kader arkadaşım da beni yeterince iyi tanımıyor.. tanımasını sağlayacağım..
ve hatta belki de ben de kendimi yeterince tanımıyorum..
çünkü alper şu "sevdiysen böyle düşünmezsin abi" meselesini o kadar inandırıcı ve içten
söylemişti ki bana, içten içe "acaba ben o zaman ayşeni gerçekten sevmemiş miyidm lan yoksa?"
gibisinden düşünmeme, içime kurt düşmesine neden oldu...
harbi lan.. yoksa öyle miydi? seven, aşık olan adam, sonrasında kötülüğünü ister miydi bir
zamanlar sevdiği insanın? bakın, ölse üzülmem diyorum..
bir başka entrym de de "bugün bile geri dön, beraber olalım dese, düşünürüm" dediğimi
anımsıyorum..
ama o, o zamanki düşüncelerim olmalı..
31.12.2011 saat 12.43 itibariyle, artık gibimde olmamakla beraber, dön dese dönmem, ölse
sevinmem..
yine de o zaman yani, bundan yaklaşık 6-7 sene kadar önce, bu derece sağlıklı düşünemiyorum
malum..