oha lan..böyle bir şey mümkün olabilir miydi gerçekten?
yani, başından beri kötü, yavşak ve kadın avcısı bir adam olmam? bu huyumu su yüzüne
çıkarmak için basit bir sebep bekliyordum belki de..
bu konu üzerinde daha sonra uzun uzun düşünmeye karar verdim..
şimdi sırada başka sorumluluklar ve yapılması gereken şeyler vardı..
başkalarının hayatına yön verme sırası bendeydi..
ebruyu aradım, buluşalım dedim, akşam görüşürüz dedi, akşam olmaz, acil dedim..
mevzu mühimdi..konuşmakta geç bile kalmıştık..
http://fizy.com/#s/1ajfmc
öğleden sonra ebru geldi, başta bunu da pub a zütürmek istedim ama sonra vazgeçtim..
orası benim gizli sırlarımı bilen ve en kirli muhabbetlerime tanık olan, bana ve beni yeterince
derinden anlayabilen dostlarıma özel bir yerdi..
şu aşıklar kafesi diye bahsettiğim kafeye zütürmeye karar verdim ( mine ile garson kızın
elektrikleştiği yer hani * )
"oo çok özledin sen beni herhalde" deyip gır gır yaptı.."öyle alelacele buluşmalar, böyle ciciş
mekanlara getirmeler filan * "
beline sarılıp kendime doğru çektim, burnunun üzerine bir öpücük kondurdum.."seni özlediğim
konusunda da haklısın, ama başka bir şey daha var * "
"nasıl bir şey?"
"ciddi bir şey, hatta daha önce konuşmamız gerekirdi, kaynadı.."
şaşırdı, sonra ukala ukala "ne o bana evlenme mi teklif edeceksin yoksa" deyip kahkahayı bastı.
"korkma ona daha var" deyip oyununa ortak oldum..
"aslında bizle alakalı değil konu..yani..bizle alakalı ama, direkt olarak değil..şu nilay-tolga
meselesiyle ilgili.."
hafif bir hayal kırıklığı okunsa da yüzünden, hemen kendini toparladı,