hem de artık ihtiyacınız olmadığı halde..eh,
bebek değilsiniz, emziremez, çocuk değilsiniz, düşüp dizinizi kanatınca tentürdiyot da sürmesi
gibi durum yok.. ergen değilsiniz, telkin vermesine de ihtiyacınız yok?
o halde neden onu hala seviyor ve ihtiyaç duyduğunuzu düşünüyorsunuz beyler?
çünkü o sizin anneniz.. gözleriniz açtığınız beri, pardon, daha gözleriniz oluşmamışkenden beri
yanınızda.. sizi ilk o aldı kucağına, ilk kez o okşadı yanağınız, ilk kez ona gülümsediniz, ilk
sözünüzü belki de o duydu..ilk adımınıza şahit oldu..
kim bilir, belki de ilk o şahit oldu, ilk kalp kırıklıklarınıza... ilk düştüğünüzde o kaldırdı..
anneniz..
ve o da bir kadın.. hani şu devamlı üzerinde atıp tuttuğumuz ve çözmesinin imkansız olduğuna
kanaat getirdiğimiz varlık... hani şu her üç başlığın ikisinde gördüğümüz "hayat giben" cinsten bir
varlık..
evet.. anneniz, annenizin, yani o kadının çözülmesi zor bir yanı var mı sizce? sizi çok seviyor..siz
de onu.. olay bu kadar basit..
öte yandan bütün ergenlik dönemiz boyunca, hatta belki de hala, komşunuz berkecanın ın annesi
dilay hanım ın kalçalarını düşünüp otuzbir çektiğinizi de biliyorum..
hatta belki de daha iyisi, apartmanınızda güzel vücutlu bir komşu kızı bile varmıştır..o zaman hem
onu, hem de dilay hanımı düşünürsünüz ne güzel..
ee? anne diyorduk? kadın diyorduk? çözdük diyorduk?
ne oldu beyler?
ne değişti?
ikisi de kadın değil mi? ikisi de aynı cins, aynı kümenin elemanı.. aynı rengin morciverti..ne oldu?