Bir gün yaverine sinirli bir şekilde bağırarak yanına çağırdı.

"Hemen arabayı hazırlat çıkıyoruz "

Yaver cevap vermedi (kafasıyla onayladı) ve koşarak arabayı hazırlattı.

Abdülhamid Han hışımla arabaya bindi ve
-Sür

10 dakika sonra tarif ettiği yerde durdu arabacı. Ardından Abdülhamid Han kılıcını çekti ve sert bir yüz haline bürünerek arabadan indi.

Geldikleri evin kapısını kırarak içeri girdi ve içerideki gencin kafasını gövdesinden ayırdı.

içerideki çarşaflı kadın ise şükürler olsun diyordu.

O gün yavere hiçbir şey söylemeyen Abdülhamid Han geldiği gibi döndü.

Yaver meraklıydı, dayanamadı.

Aradan 2 gün geçtikten sonra Yaver o eve yalnız başına tekrar gitti ve o kadını buldu.

Kapıyı açan kadındı.

-Ana ne oldu o gün, Abdülhamid Han neden hiçbir açıklama yapmadan nedensizce o genci öldürdü? O genç senin oğlun muydu?

Kadın afalladı.

+Demek o yiğit Abdülhamid Han idi. Çok içmişti oğlum. Şuurunu yitirmişti ve bana dokunmaya çalıştı o gün. Allah'a dua ettim ne olursa olsun beni bu musibetten kurtar yarabbi diye içten içe dua ettim. Daha çarşafıma dokunamadan o yiğit yetişti de beni kurtardı. Şükürler olsun Allah ondan razı olsun.

Yaverden rivayettir. Esasını bilemem eğer doğruysa Yaratıcımıza bu kadar yakın birine bu ithamlar hoş olmamış. Daha makul bir eleştiri olmalıydı.

eyvallah