o gece, en iyi yaptığım şeyi yapıp, rol yapmaya devam ettim.. söylenecek sözler ve alınacak bir
karar vardı evet, ama öncesinde bunu bütün yönleriyle kafamda tartmam ve en uygun yöntemi
seçmem gerekiyordu.. ikinci bir mine faciasıyla karşı karşıya olabilirdim.. hatta daha da beteriyle..
ebruyla geçen cıvıltılı gecemizden sonra, aslında şu anda sahip olduğu huzuru ve ortamı
bozmanın hiç mi hiç gereği olmadığını hissediyordum. ama öte yandan ceyda ile ortak
yönlerimizin, ortak acılarımızın ve amaçlarımızın da fazlalığı, onun benim için uzun vadede çok
daha uygun bir eş olabileceğini, onunla daha mutlu ve huzurlu olabileceğimin habercisi gibiydi..
insanoğlu işte..hep daha fazlasını istiyor,
daha iyisini,
daha güzelini,
daha pahalısını,
daha parlağını,
daha göz alıcısını,
daha özelini..
hep daha fazla..hep.. bunun bir üst limiti yok neredeyse.. günün birinde, artık neredeyse her şeye
sahip olduğunuz anda, ya da daha doğrusu, her şeye sahip olduğunuzu sandığınız anda, aslında
elde etmesi en kolay olan şeyi "mutluluğu" elde edemediğinizi görüyor ve bir gece, bir otel
odasında ya da evinizde aşırı dozda uyuşturucu ya da alkolde ölü bulunuveriyorsunuz..