birbirinin siyam ikizi gibi, züt züte dolanan süper çiftimiz, bu sefer birbirinden bir kaç sıra
uzaklıkta, ayrı oturuyorlardı..
ciğerlerimden, midemden yükselen "ohh olsun" dalgasını kontrol etmek çok zordu gerçekten..
resmen çalkalanmış şişe kolalar gibi köpük köpük olmuştu içim..bir açılsa, şampanya gibi
püskürecek..
kavga etmişlerdi..hem de pek hafif sayılmayacak biçimde olsa gerek.. ilişkilerinin stabilitesi
bozulmuştu..
gülümsemek için kıpraşan dudaklarımı zar zor hakimiyet altına alıyordum.. huur çocukları
ayrılacak mıydı yoksa?
hem de sınıfın içinde tartışmış, küçük çapta da olsa rezil olmuşlardı..
bu çapın pek küçük olmadığını, bu gün mevzuyu ebru dahil 3-4 kişiden daha duyunca görmüş
oldum..
sınıf çalkalanıyor gibi görünüyordu..ee, milletin ağzı torba değil ki büzesin.. zaten millet olay olsun
diye bekliyor aq..
bu arada yanlış anlaşılmasın, milletin gelip de bana söylediği yok "bunlar kavga etmiş" bilmem ne
diye..ben duyuyorum konuşmaları, kulak misafirliği gibi..
bana direkt olarak söyleyen sadece ebru ve necati oldu,
ebru, "senin kankalar kavga etti bugün" diyerek beni epey gıcık etmeyi başardı..
necati ise, "abi ayşenle ozan, tartışmış galiba, duydun mu?" gibisinden temkinli bir şekilde
içindekini çıkarttı,
ben de, "beni enterese etmez, beter olsun amklar" diyerek kendimle çelişen gülücüklü cevaplar
verdim..
evet..
beni enterese etmezdi,
ama hoşuma da gitmedi desem yalan olurdu... bir zamanlar bana kapasitelerinin üzerinde acılar
yaşatan bu iki vasat ve değersiz varlığın, şimdi kendi başlarını yemesi hoşuma giderdi..
kimin gitmezdi ki?
hım..
alper in gitmezdi..
ama benim hoşuma gitti işte..
ve sanırım, bir süredir kendime sorduğum soruların da cevabını bulmayı başarmıştım o gün