dünya da ilgilenilmesi gereken onca şey varken
allah benim gibi bir gibikle neden zaman kaybetsin?
yine de olayı buraya bağlamak hoşuma gitmişti..ne bileyim, böyle, daha tiyatral bir hava
veriyordu.. anlam katıyordu..
ceyda, tanrıdan bana bir hediye..
koyu kızıla boyattığı dalgalı uzun saçlarıyla, tam anlamıyla bir alev topuna dönüşmüş durumda..
istediği her şeyi yakabilecek, yapabilecek güçte bir alev topu..
onu koluma takıp şehrin sokaklarını alt üst etmek için sabırsızlanıyorum..
ama öncesinde halletmem gereken son bir iş,
teslim etmem gereken son bir hak daha var..
.
.
.
ebruyu, daha önce gitmediğimiz, gürültülü kafelerden birine zütürdüm.. kafama çanta yeme,
yüzüme içecek fırlatılma ihtimaline karşı, ücra bir masa seçtim.. bana öyle bir şey yapar mı
bilmiyorum..ama en az ikimizden birinin kendini rezil edeceğini varsayıyorum.. zira birazdan
konuşulacak olan şeyler, normal iki sevgili arasında konuşulmaması gereken türden..onu bir
kafeye getirmekle de iyi mi yaptım bilmiyorum..
insan başka nerde söyleyebilir ki, ayrılmak istediğiniz? sokağın ortasında mı söylemeliydim..
bilemiyorum..