Kayınpederin(kp) yanında altıma sıçmıştım... Korkudan değil, yediğim bir şey (sağlam oburum) dokunmuş üzerinize afiyet cırcır olmuştum. Dakika başı wc ye gidiyorum ama bitmek bilmiyor dıbına kodumun ishali... Tam yine sıçmaya gidecem çat kapı kp bize geldi.

Mecbur karşı koltuğa oturdum. Konuştukça konuştu... ben de kıvrandıkça kıvrandım. Bir ara osuruğu hafifçe koltuğa sondajlayayım dedim. Ancak 50 gram kadar sıçıverdim. O hala konuşuyor bu arada. Artık "baba 2 dk işim var içeride hemen geleceğim" diye tuvalete vınladım. Hızla temizlik üst baş işini halledip geri salona geldim.

Döndüğümde kp televizyonu açmış izliyordu. Meğerse ben sıçarken bir miktar tak don ve eşofmandan sızmış, koltuk üstünde ıslak kahverengi bir leke şeklinde duruyor... Hınzır tak sanki bana hareket çekip "sıçacam olm senin karizmana, kayınpederin maymunu olacaksın ömür boyu" der gibi el sallıyor sanki.

" çay var, vereyim" deyip mutfağa geçtim. Çaylarla beraber çaktırmadan deterjanlı bez kapıp geri döndüm. Kayınpeder beni farkedince yine başladı vır vır vır... ben de koltuğun kenarına oturdum. Bir taraftan dinliyormuş gibi yapıp öbür taraftan "aaa buraya çikolatalı süt dökmüşüm sen gelmeden önce" deyip bayağı suratına baka baka taku temizledim. Sonra bezi çöpe atıp kağıt havluyla koltuğun bir güzel takun suyunu iyice emdirdim. Koltuk neredeyse eski halinden temiz oldu.

O hala konuşurken ben de zafer kazanmış bir komutan edasıyla diğer koltuğa geçip "hmm anlıyorum anlıyorum" diyerek çayımı yudumlamaya devam ettim...