"kalmadı tatlım.. böcük (:"
yanağından makas aldım..az önceki sorumun üzerine bu kadar gerilmesi beni şaşırtsa da
sorgulamamaya karar verdim.. ceyda sorgulanmaz zira.. çünkü size yeterince güveniyor ve
seviyorsa, buna gerek kalmadan duymak istediğiniz her şeyi, hatta fazlasını kendisi anlatır zaten..
rahatlatıcı öpücüklerimi emrine sunmak için boynuna dolanıp üzerime doğru çektim.. biraz kasıldı,
öyle anlık direnmesi beni yeniden şaşırttı.. allah allah..ne oluyor lan?
soran gözlerle baktım,
kızın hala bir sıkıntısı var belli,
"ceydacım? beni beğenmiyor musun artık ;)"
sıkıntıyla gülümsedi..
"o mümkün değil de... benim sana bir şey söylemem lazım.. deminden beri, nasıl girsem
bilemedim"
hah, işte bahsettiğim açık sözlü ceyda (:
"söyle bitanem?..benden çekinecek değilsin ya?"
"biraz çekiniyorum açıkçası bu konuda.."
"söyle söyle (:"
"ya..ben gecenin geri kalanını meltemle geçirsem? yatamıyor işte kız.. şimdi onu orda öyle
bırakırsam.. arkadaşım sonuçta..her ne kadar bu geceden sonra bazı şeyler değişecek olsa da.."
şimdi anlaşıldı benimkinin derdi, beni yalnız bırakmak zorunda gibi, nasıl tepki vereceğimi
bilemedi.. anlıyorum seni canım...
sıkıntılı yüzüne sevecen bir öpücük kondurdum,