hee..tak var hayatta.. atılayım hemen..
harbi lan, daha erken belki ama, şöyle bir düşünüyorum da,
yarın bir gün bu okul bitince filan ne olacak?
hayatın kendisi de, böyle okul yaşamı gibi gençlik dizisi tadında geçecek değil ya?
olsa olsa dram, korku, gerilim filan olur aq bu ülkede yaşayacağın hayattan..
aklımda, zamanlaması erken de olsa, yeni bir kapı açan babamın, klagib nasihatlerini dinleyerek,
aklımda yeşeren yeni sorularla eve doğru yol aldık..
sahi beyler..ne zaman adam olacaktım ben? okul bitince mi? askere gidince mi?
adam olur muydu benden?
daha neyi istediğinin bile farkında olmayan, hayatı dalgalar arasında sürüklenen pet bardak gibi
oradan oraya savrulup duran, dengesiz, sadakatsiz, güvensiz, ruhsuz ve gayesiz bir adam mı olur
lan.. böyle adamın ben taa dıbına koyayım..
dönemin sonuna geldik panpalar,
ikinci dönemden itibaren günlüğümden de yardım alarak yazacağım, öyle şeyler okudum ki beni
gülmekten nefessiz bıraktılar, lan ne salak adammışım ya zamanında * (:
iyi kötü, 1.5 yılımı sizlerle paylaştım, kaldı geriye 2.5..
sayılı gün çabuk geçer derler, bir gün bir de bakmışsınız ki, tsigalko mezuniyet gecesini, okulunun
son günlerini yazıyor.. hayat işte..
o zaman da akıyordu..
şimdi de akıp gidiyor..
akan hayatın sürükleyici etkisine direnip, kendinizi deforme etmeyin..
akıntıya bırakın ruhunuzu,
kalbinizi..
bırakın gitsin, zütürüldüğü yere.. emin olun dalgaların sizi atacağı en kötü kıyı, en berbat liman
bile, onlara direnip de parça parça olmanızdan iyidir..
hayat bir denizse eğer,
dost olun onun dalgalarıyla.. düşman olmayın.. savaşmayın, sevin birinizi.. sörf yapın kıvrımlarının
üzerinde, dibe dalıp altından çıkın, şakalaşın onlarla.. sırf prensiplerinizden taviz vermeyeceksiniz