ben reddedildim..hem de bir kere filan değil ha! Defalarca.. çok hayal kırıklıkları yaşadım, çok
savaş, yarış kaybettim..
ama hiç biri, sizi seven birini reddetmek ya da bir ilişkiyi bitirmek kadar zor değil..en duygusuz
huur çocuğu bile olsanız bir şekilde canınızı yakmayı başarıyor bu durum, felçli sinirleri bile
harekete geçiriyor, çürümüş kalpleri bile canlandırıyor..
bu şeyin zıddı, yani olumlu versiyonu ise, hiç şüphe yok ki gerçek aşktır.
Ama bugün, benim yüzleşmem gereken kısım, her zamanki gibi olumsuz olan kısım..
madalyonun karanlık tarafı..
Bu gün yine beni seven birine “git” diyeceğim..eh, alışkanlık oldu artık, “sen bağışıklık
kazanmışsındır amın oğlu” diyeceksiniz, ama öyle değil..
Ve bu sefer son.. söz veriyorum.. kendime, kalbime, beynime, ruhuma.. söz..bir daha asla cellat
olmayacağım.. gerekirse o bıçağın altına ben yatarım, ama elime almam..bir daha gönül katili
olmak yok..
Düşünün beyler, daha olayın öncesinde bile böyle kendimi sakinleştirmeye çalışırken, bir de onun
gerçekleştiği anı ve sonrasını düşünün..
Size nasıl aksettirdiğimi biliyorum.. ceyda, bu güne kadar ilişki yaşadığım kızların arasında en
“hafif” görüneniydi, şimdi, hepiniz (hepimiz) de bekliyoruz ki, buna oranla, ayrılması, kurtulması en
kolay ve sorunsuz olanı da o olacak.