Soru işaretlerinden boğulmak üzereydim ki, dersin başlamak üzere olduğunu fark ettim, boş
sınıftan fırlayıp sınıfıma ilerledim..
Bedenimi sınıfa zütürebilmiş olsam da, aklım şu an tahmin edemeyeceğiniz bir yükseklikte salto,
pike, dalış denemeleri yapmaktaydı.. dilerim kamikaze ye yeltenmez…
Ve ebru..bir zamanlar beni seven, bana tapan ebru.. kızı kendimden o denli nefret ettirmeyi
başarmışım ki, ilk defa bel altı bile vurdu bana..şu meltem meselesini söyleyerek…ilk defa..ve
sanırım son defa…
Zira, ebruyla olan hikayemiz, belki de artık bitmişti…bağıra bağıra, “hayatımdan çık” demişti.. ben
de, “tamam” diyebilmiştim..
Ha, ben çıkmayacak olsam bile, o beni atmaya zaten kesin niyetliydi.. istemiyordu abi artık kız..
istemiyordu yani…istemeyen bir kadına neyi zorla yaptırabilirsiniz ki?..hiç bir şeyi.. istemeyen
kadına istediğiniz hiçbir şeyi, en azından istediğiniz şekilde, yaptıramazsınız.. hani o yüzden
diyorlar ya zaten..”kadın isterse”..diye.. kadın isterse…
Kadın isterse her şey olur…kadın severse, en imkansız aşklar bile gerçek olur…ama istemezse..
yapabileceğiniz hiçbir şey yok inanın bana..ve ufak bir tavsiye, etrafınızda, belki de gözünüzün
göremediği, sizi seven, sizi isteyen onca insan, onca kadın varken,
Sizin olamayacak birine kapılmayın.. ömrünüzü harcarsınız..bir gülüş için yıllarınızı verirsiniz..bir
dokunuş için ölür ölür dirilirsiniz…ve sakın.. sakın ola ki bunu da aşk sanmayın..
Zaten, aşk iki kişiliktir bence.. öbür türlüsü, “enayilik” olur sadece..
bu gecelik bu kadar yetsin panpalar, sizleri seviyorum,
görüşmek üzere (:
iyi geceler panpalar,