Hoca yüksek sesle konuşmaya başladı odanın içinde sanki fırtınalar kopuyordu hoca en son bi çığlık attı mumlar söndü içeri o kadın koştu hoca bir saat gibi bir süre sonra iyi oldu yerinden yavaşça kalktı ve kaseyle kağıtın üzerindeki örtüyü kaldırdı benim kanımla kağıda yazılmış arapça yazıları görünce şok oldum dayanamadım ağlamaya başladım hoca bana döndü ve benim yapabileceğim bir şey yok dedi