Part 27

Bu arada Erkanin da anlattiklarindan anliyordum ki. Aynur bazen nisanlisiyla yaptiklarini birlikte yapmisiz gibi anlatir, sonra hatirlar, degistirirdi. Söz gelisi, " Bir gün seninle Fethi Pasaya yürüyerek cikarken... " diye baslamis, hemen degistirmisti. Cünkü, biz arabayla gitmistik. O aksam nisanlisina sordum.

-Siz yürüyerek Fethi Pasaya ciktiniz mi?
- Evet, ciktik cevabini verdi.
Erkan Bey, bütün bunlardan sonra.

- Abi cesaretine hayranim, ben olsam senin bu yaptiklarina cesaret edemezdim, dedi.

Bu isi ortaya cikarisima hayran olmustu, beni tebrik etti. Fakat arkadasi pek ikna olmusa benzemiyordu. Hala nisandan vazgecirip kendimin devam edecegini saniyordu. Bana döndü.

-Peki, dedi. Madem böyle, kizla bir telefon konusmasi yapar misin? Biz de paralelden dinleyelim.

- Yaparim, diyerek hemen paraleli olan bir telefondan aradim.

Yaklagib bir saat konustuk. Tabii konusmamiz, cok samimiydi. Böylece benim aylardir cok iyi görüstügüme inandilar. Cünkü, paralelden dinliyorlardi. Hatta "Seni her zaman özlüyorum, daha eve gelir gelmez icimde icimde sana karsi bir özlem basliyor." cümlesi her seyi ortaya dökmüstü. Yaptigim bu konusmanin ardindan arkadasinin bana karsi olan tavirlari degisti ve "sana abi diyorum. Su ana kadar senden nefret ediyordum, ama bu andan itibaren benim abimsin. Bu tarz hareket edebidigin icin seni tebrik ediyorum, demisti.