Part 30

Görevlilere sordum. Bir beyin geldigini, biraz tartistiklarini, sonra ikisinin de kalip ciktigini ögrendim. Hemen hesabi ödeyip disari ciktim. Aynuru nasil olsa disarda bulurum diye dusundum. Gercekten de Aynur disarda taksi bekliyordu. Beni görünce uzaklasmaya calisti.
- Aynur dur, dedimse de orali olmadi.
- Bekle diyerek yanina vardim. Durmak istemedi. Otoritemi kullanmak zorundaydim.
- Dur, yoksa dünyayi sana dar ederim. Beni taniyorsun, dedigimi yaparim biliyorsun, simdi dur oldugun yerde.

Durdu agliyordu.
- Hayrola, ne oldu? Kim geldi? Neden agliyorsun? dedim.

Bu arada telefonlar geliyor, bir taraftan onlari cevapliyor, " Tamam ben az sonra ararim " gibi sözler söylüyordu.

- Görevlilere sordum. Bir beyin geldigini, biraz tartistiginizi, sonra ikinizin de kalkip ciktiginizi ögrendim. Bana ne oldugunu anlatir misin, diye israr ettim.

- Gercekten gelenin kim oldugunu bilmiyor musun?

Olaylarin gercek yüzünü onun agzindan duymak ve gercekleri, yalnizca gercekleri ögrenip ömür boyu beynimde soru isaretleriyle dolasmamak icin o güne kadar ilk defa yalan söylemek durumunda kaldim.

- Hayir kim oldugunu bilmiyorum.
- Bana iskence yapma, bal gibi biliyorsun!
- Hayir bilmiyorum. Anlat bana gelen kimdi, neler oldu?

Ne söylesem diye düsünüyordu. Hemen aklina bir sey geldi.
- iliskimizin oldugunu kuzenim ögrenmis, o geldi az önce. Cok agir laflar söyledi dedi.