Yaşadıklarımın bir hayal olmasını diliyordum. Pederle tekrardan o iyi günlerimize dönmek istiyordum. Ama yok bu yaşadıklarım gerçekti. Ve bir tak çukuruna saplanmıştım sanki. Ne yapacağımı hiç ama hiç bilmiyordum. Tek bildiğim şey uyuyarak bu yaşadıklarımı biraz ertelemekti ve öyle yaptım.

Sabah kalkınca adamın kartını karşıma aldım ve bir sigara yakıp ona baktım. Ve kendi kendime "bana noluyor bee ne bu yaşadıklarım ne zaman geçecek bunlar para yok pul yok hayat yok okul yok hiçbirşey yok" cidden hiçbirşeyim yoktu. Huzurum yoktu. Hevesim yoktu. Ölsemde kurtulsam diyordum bazen. Ve bu adamın teklifi beni 180 derece döndermişti. Artık kafamda birşeyler beliriyordu. Galiba o adamın yanına tekrar giedecektim...