Doğruya doğru dürüst bir delikanlı olmaya çalıştım beyler her zaman, bildiklerim gördüklerim yaşadıklarım yetmezmiş gibi beni dahada yıkan yeni bir olayı daha öğrenmiştim. Anlatayım

Birgün 8. sınıfın son haftalarında babam amcamla telefonda tartışıyor beyler, Amcam tırcı o zamanlar 60 lı yaşlarındaydı telefonda aynen şu konuşma geçiyor.

Babam : Yetmedimi artık ekmeğimize kan doğradığın abi ne istiyon benden, iliğimizi kuruttun intiharın eşiğine getirdin beni çık hayatımızdan artık.
Amcam: O karın (çok afedersiniz panpalar) yannana doymadı ben onu bide dağa çıkarıyımda orda buluyum ona müşteri eşkıyalarda tadına baksın dedi.

" Beyler benim başımdan aşşağı kayynar kazanlar döküldü zaten 2 gram aklım dengem vardı o da
şaştı beyler " Konuşma bu kadar kısa ve basit değildi biraz daha tartışmılardı ama hem cümleleri pek hatırlamıyorum hem de yazmaya yüzüm yok

Telefonu Annem kaptı
Annem: Adi, şerefsiz köpek yetmedimi yaptıkların bana bıktım sizin sülalanizden gardaşından, kan kusuyom laaaan, yetmedimi ha yetmedimi daha ne istiyon benden çocuklarımd... derken babam telefonu aldı kapattı anneme tokadı bastı abimde yaşının verdiği cesaretle babamın üzerine yürüdü ama pek bişey yapamadı, artık birde bu gerçeği öğrendik, annemi bu işlere asıl sokan adam babamın kanına giren adam amcamdı, o huuur çocuğuydu. Daha fazla kimse bize yıpratamaz derken kendi kendimizi dahada kanatmıştık beyler.. Ama o telefondaki tartışmanın nedenini hala öğrenemedim ne istemişti ne demişti amcam şerefsizi bilmiyorum.