Neyse devam edeyim öğrendimki o gün mezuniyetten sonra bizim sınıf, komple ortak olarak bir kafeye gidip pasta kesmişler kutlamışlar daha sonra yemek yemeye falan gitmişler. Erkekler vs. gruplaşmış toplu sinemaya falan gitmişler. Ve beyler orada yine birtek ben yoktum çok koymadı zaten alışık değilim öyle şeylere. Şimdi arada param olunca giderim alnıaçıklara( Ankara'da bir market zinciri ) çıkarım en üst kata döner ayran alırım eski günleri kendi kendime yad ederek yerim. Oraya topluca gelen küçük çocuklar olur onlara falan çikolata alır veririm ileride onlarda kendilerinden küçüklerine öyle yapsınlar falan diye.

Ama bana en çok koyan ne oldu biliyomusunuz?

insanlar, birisinin ne yaşadığını bilmeden sırf dış görünüşüne göre, duruşuna, konuşmasına göre yargılıyorlar ve sanırım bu durumdan en muzdarip insan benim her zaman hor görüldüm hiçbir şeye layık görülmedim, dışlandım, itildim ama çok şükür hala ayaktayım