temelin biri torunlarına savaş anılarını anlatıyormuş. birinci hikaye bitmiş, ikinciye geçmiş. ikinci bitmiş üçüncü derken aşka gelmiş ve o zamana kadar hiç anlatmadığı bir hikayeyi anlatmaya başlamış...

"işte torunlarım o gece biz dört asker son kurşunlarımıza kadar direndik. kurşunlarımız bitti süngü çektik ama ne yazık ki en sonunda düşman eline esir düştük. bizi bağladılar. bir süre bekledik. sonra karşı tarafın komutanı bizi bir meydanda topladı ve şu soruyu sordu ;

- size iki seçenek sunuyorum düşman askeri !.. sizi ya sabaha kadar gibeceğiz ya da öldüreceğiz. siz seçin ... "

temel bu sözleri söylediğinde bir anda kendine gelir. torunlar fal taşı gibi açılmış gözlerle kendisine bakmaktadırlar. ve hikayeye devam eder...

"işte torunlarım sonra hepimizi öldürdüler... "