Tabiki de Elhamdülillah Müslümanım , dindar bir aile yapsı içinde büyüdüm. Hatta ve hatta bu çirkin şeylerden kurtulmak için sürekli camiye giderdim. Bu şeyler ise (Tövbe haşa) Allah'a ve Peygamberlerimize karşı vesveselerdi. Vesvesenin ne olduğunu bilmeyeniniz yoktur.
Daha 7-8 yaşlarındaki bir çocuğun Allah'ın varlığını sorgulamak ne haddine?
Ve dahası Allah'ın varlığını inkar etme, ona hakaret ve isyan etme olayı. Bakın bunları Elhamdülillah Müslümanım diyen bizzat ağzıyla söylemez. Bende tabi ki ağzımla söylemedim hiç bir zaman. Dediğim gibi bunlar beynimi kemiren şeylerdi. Sürekli tövbe edip Allah'a sığıranarak yardım bekler, dua ederdim. Araştırabilirsiniz bu hastalığa yakalanan insanların çoğu ufak yaşlarda yakalandıklarını söyler bu hastalığa. Bakın devrik cümleler kuruyorum ve bu bile çok rahatsız edici ki bu hastalık simetri ve düzen takıntılığını da kapsıyor. Neyse, dediğim gibi dinden kaçmak yerine daha çok üstüne giderek kurtulmaya çalışırdım.
Kuran kursları ve cuma , bayram ,teravih namazları vs.
Bir nevi Allah'a kendimi inandırmak istiyorum. Ve henüz 10 yaşında bile değilim. Allah tüm hastalara şifa versin öncelikle gerçekten zor beyler inanamazsınız. Hele ki pgibolojik rahatsızlıklar fiziksel hastalıklara karşı çok daha zor. Gerçekten bir zaman sonra kendinizi deli olarak görüyorsunuz.