Müdürün odasına gittim. Rehberlik hocası, müdür ve babam oturuyorlardı. Müdür başladı konuşmaya:
M:Bak evladım, biliyorsun burası seçkin bir okul ve sen de seçkin bir ailedensin. Hepimizin temennisi ilk önce sağlığın, sonra geleceğin. Velhasıl pek sağlıklı durmuyorsun. En azından ruh sağlığı olarak. Bu nedenle rehber öğretmen ve baban da burada iken neden böyle durgun olduğunu anlatır mısın? Ciddi bir durum varsa bilelim.

Gia:Ciddi bir durum yok hocam. Hayatım çok iyi hatta. Sadece durgun hissediyordum. Dışardan mutsuz gibi görünebilirim ama iyiyim ben.

M: Anladım, peki oğlum. Yine de bir şey olursa haberimiz olsun. Hadi şimdi dersine gidebilirsin.

Babamın beni pgiboloğa zütürmeye ikna etme hayalleri de böylece suya düşmüştü.

Onlar boş vakitlerinde evlatları ile vakit geçirmek, eğlenmek istiyorlardı lakin ben öyle bir evlat değildim.

Bunun üzerine ailemin yeni çocuk yapma düşüncesi olduğunu öğrendim bir şekilde. Değişik bir duyguydu. Sanki bu olmadı, tekrar deneyelim gibi bir şeydi.

Bu şekilde bitti lise 3. Sonra derslerim iyi olmasına rağmen kendimi ders çalışmaya adadım. Çok büyük adam olacaktım ben ama ne olacağım hakkında bir fikrim yoktu. Yine de çalışıyordum.