Kayalığın aşağısında denizin taşı döverken çıkardığı sesi dinliyordum. Burası benim ağlamama sebep oluyordu. Yine ağlamaya başlamıştım. Geçmiş aklıma geldikçe daha çok acı çekiyordum. Aslında sadece anı yaşarım ama burası benim için geçmişe ışık tutan bir yer gibi.

Yanıma başımda sen neden ağlıyorsun sesini duymam ile kendimi az kalsın aşağıda buluyordum. Düşsem parçamı toplamak zorunda kalırlardı.

Nasıl oluyormuş dedi. Sanırım gülümsemişti. Ah evet yakışıklı olduğumu söylemiştim. Aksi takdirde bir kız gecenin bir saatinde tanımadığı bir adamın yanına ormanın ıssız bir köşesinde uçurumun köşesine oturmaya gelmez dimi? Hele de güzel bir kız.

Neyse.

- Kindar birisin anlaşılan?

+ Değilimdir ama aklımı aldın az önce. Hakettin yani.

- Geri niye geldin?

+ istenmiyorum anlaşılan. Hızlı karar verdim. Birine zarar verecek bir tipin yok aslında ama korktum işte.

- Vay be yakışıklı olmak nelere kadir. Tecavüzcü olsak elimizden kaçırdığımız kızı bize geri getiriyor. Tip algısı mı? Yani cidden mi? Sadece tipime baktın ve ha tamam yakışıklı bu eli yüzü düzgün iyi bir vücudu var. Bundan zarar gelmez mi? Bence gelse de gelmesede senin için farketmez çünkü hoşlandın. Bir kere de farklı olun ve düzgün birisi olduğunuzu gösterin ben de herşeyi bırakayım. Ama yok olamayacaksınız.

Gördün mü zarar gelmez. Tipi iyi olan bir insan niye böyle bir şeyle uğraşsın ki? istese zaten yüzlerce kızla konuşur tabi birazcıkta zeka lazım gerçi çoğu kız için oda önemli değil. Kıyafet ayakkabı ve kolundaki saate bakılırsa paraya da ihtiyacın yok. Tip bazen çok şey anlatır. Evet senden hoşlandım ama sebebi tipin kıyafetin yada giyinişin değil sığınağım dedin buraya. Ve sonradan tanıdım seni oda var birazcık. Bu şehre yabancı değilsin pek çoğu kişi tanıyor seni illa tipe vurma herşeyi.

Ve kalkma zamanı geldi benim için. Bunca hakeret, çok bilmişlik ve saçma sapan bir konuşmadan sonra onun kalkması gerekirdi ama tanıdı işte...