şansımı sıçayım.

takar takmaz ohhh yeahh, ohh yeahh diye sesler geldi. hoşuma gitmez böyle sahneler. ferre da olsa giriş-gelişme-sonuç bölümü olması lazım ama bazı yönetmenler giriş bölümünü harbi 'giriş' olarak algılıyor. izleyicinin çükünü düşünen hiç yok. daha ayaktayım ben, çüküm toprağa bakıyor. hele bi yatalım, hele bi ortama alışalım di mi? açar açmaz şak şak şak... başlarım öyle filmi deyip başka cd taktım. bu yüzden 5 tane alıyorum zaten. aralarında dandik çıkar diye...

yattım yatağa, sıyırdım donumu. üzerimde sadece atlet var. muazzam bi film, başrol de rocco reis oynuyor, ormanda tarzan olmuş ceyn'e veriyor ayarı. tam arşivlik. erman toroğlu gibi önemli pozisyonları durdurup durdurup izliyorum. öyle bi kaptırmışım ki, evin kapısının açıldığını bile duymamışım. annem komşudan gelmiş haberim yok. gelirken de gelinini de alıp gelmiş. gelini dediğim, beni evlendirmeye çalıştığı bir kız. o kız da zırt bırt bize geliyor, anneme ev işlerinde falan yardım ediyor, sohbet muhabbet takılıp gidiyorlar. annem yalvarıyor illa evlen bu kızla, çok hamarat diye. aslında benim değil, annemin hoşlandığı bir kız yani. önceden ben de hoşlanıyordum ama baktım çok soru soruyor, hafif çatlak biraz vazgeçtim. defalarca kez dedim anne ümit verme bu kıza diye,
ama dinletemedim işte