15-16 yaşlarından itibaren bir özel harekat tutkusu başladı ancak şehid olma korkusu ailemi sardığı için olma dediler kırmadım onları nede olsa çok güzel bir işim vardı üstelik vatana böyle daha güzel bir katkım vardı yazılım mühendisliği 4.sınıf öğrencisi iken askere gitme arzusu içimi kıpır kıpır ediyordu okul bitti dilpomamı aldım ve askerlik kağıdı geldi vatan borcu diyip gittim tabiki (gitmeseniz de gibe gibe zütürürler zaten) girerken bişey imzalattılar komando olmak istiyorum şıkkı gözüme çarptı hemen işaretledim beni bir mülakata aldılar vücut dayanıklılığını felan ölçüyor o zamanlar 7 yıllık taksörüm (5 i lisanslı) mülakatı kolaylıkla geçtim geldik sözlü mülakata girer girmez bildiğim şeyleri uyguladım içeri kapıyı tıklatıp girdim Eray Türkoğlu Elazığ diyip selamımı verdim ve sandalyenin yanında hazır ol duruşuna geçtim komutan otur dediğinde oturdum ellerimi masanın üstüns koydum ve sanki komutan benmişim de mülakata karşımdaki giriyormuşcasına rahattım bir kaç soru sordular diyalog şeklinde yazayım
K:komutan E:ben
K:hoşgeldin
E:saol
K:nasılsın
E:saol
K:sende saol
K:sana birkaç soru sorucam
E:emredersiniz komutanım
K:arkandaki duvar hangi renk
E: kendimden emin bir şekilde yaklaşık 98cm kahverengi geri kalan 1 metre 12 cm de sarı komutanım
K:nerden biliyorsun ölçtün mü?
E:tahmin ettim komutanım
K:burda tahmin yoktur asker burda tahmin risk dir eminmisin değil misin eğer söylediklerin doğru ise mülakata devam edersin doğru değilse mülakatın biter gider parates soyarsın
E:eminim komutanım
K:aferin asker her zaman kendinden emin ol eğer emin değilim deseydin zaten doğru olsa bile elenmiştin part 2 yolda