Gencecik bir polisti o.Yaşdıbının baharındaydı ve işte bu şuurdaydı. Bunu masa başında söylemiyordu ,ölümün kol gezdiği meskun mahallerin orta yerinde,tam da kitabın ortasın, cigerinden,içinden bir yerlerden konuşuyordu.
Bunu nasıl mı biliyorduk? Onu artık tanıyorduk, yaptıklarını görüyorduk.25 kiloluk balistik kalkan sorun,Kim taşıyacak?
"ben taşırım"
Amelelik yapılacak. Kaldırım taşlarını kim sökecek? EYPleri kim kazacak?
"Ben yaparım"
Balyozla duvar kırılacak...
"Ben Kırarım"
ilave teçhizat ve mühimmat taşınması gerek, paylıyoruz,biksici,sen geç, senin yükün ağır... Roketçi sen geç, idris kardeş, senin yükün zaten ağır, sende geç...
"Yok komutanım,ben taşırım"
Taşıdı,Hem de sonuna kadar, gıkını çıkarmadan. Koşullar ağır, teçhizatı ağır, zaman ağır, pgibolojik baskı ağır, ortam ağır... Can yükü hepten ağır.Can ve ölüm yüküyle girdiğimiz çatışmaların ağırlığını hep en iyi taşıyanlardandı. Vatana dair bu yükçekerliğinin, dertçekerliğinin karşılıığnı da şehadetiyle de aldı...
Mücadelesiyle de Özeldi,Şehadetiyle de...