Tam gaz devam beyler.

Artık neler olduğunu yavaş yavaş anlıyordum. Nasıl diyeceksiniz. Artık markete gittiğimizde annem istediğim şeyleri almuyordu. Ne kadar sinirlensem de annemin pgibolojisinin ne halde olduğunu bildiğimden ses çıkartmıyordum. Daha sonra annem ve babamın sık sık tartışması başladı. Ana dayak olmuyordu. Beyler dayak olmaması iyi birşey. Ama o bağırtıların oluşturduğu pgibolojik baskıyı hayal edemezsiniz. Bu baskılar altında 1 ay geçmişti. Ve hayatımı değiştiren o olay meydana geldi. Bir öğlen çizgi filmimi izlerken kapı çaldı. Kapıyı açtım ve gömlekli kravatlı adamlar karşımda duruyordu. Acıyarak bakıyorlardı. Hiç unutmam o bakışları. Daha sonra bir tanesi baban evde mi delikanlı dedi. Evde abi dedim. Adam evde. Iş yok iflas etmiş. Çağır canım dedi. Daha sonra babam kapıya doğru ilerlemeye başladı. Biraz gerilmiştim.

Beyler bi ses verin duvara anlatmayalım.

Dinleyen yoksa bırakıyorum beyler ona göre