bu durum insanın geçirdiği evrimle birlikte giderek değişti. insanların şehirler kurup toplu yaşama geçmesi, tarımın yapılmasıyla yemeğe ulaşmada erkeklerin kas gücünün giderek önemsizleşmesi, toplumsal kuralların ve kültürün oluşumuyla erkeklerin başkasına ait kadınlara artık dokunmamaya başlaması, kadınların yavrularını büyütmek için yabani hayvanlardan koruma ihtiyacının giderek azalması, erkeklerde nadiren de olsa görülen aşk duygusunun onları terk eşliliğe yöneltmesi gibi sebepler zaman içinde çocuk yapabilen %20 lik erkek sayısını giderek arttırdı. artık erkeklerin yarısı çocuk yapabilir hale geldi. tabiki bunlar son 10,000 yılda gerçekleşen hadiseler. önceki erkekler bu kadar şanslı değildi. son 3,000 yıla gelindiğinde ise (yani mö 2000 li yıllar) ilk tek tanrılı dinler oluşmaya başladı. semavi dinlerde ise genellikle halkın ezilen erkeklerinden oluşan peygamberler tüm erkeklere sevişebileceği şartları sağladı. dinler zaman içinde kadınları tek bir erkeğe ait kılıp, erkeklere ise gücüne göre birden fazla kadınla evlenme ve çok sayıda kadınla birlikte olma şansı tanıyan nikah sistemini icat etti. hipergami artık erkekler lehine tersine dönmüştü yani.