Anne sen eger bu mektubu okuyorsan ben şehadet şerbetini içmişim demektir.
Bu mektubu kaleme alma sebebim sana şehitlik haberimi getirmekle vazifeli silah arkadaşlarımın yükünü hafifletmektir. Bilirim onlar senin yüzüne bakar şimdi yüzünde çizgi çizgi hasreti gözündeki bulutları görürler kelimeler bi dag olur sırtlarına biner evladın öldü diyemezler kim rahat rahat diyebilirki zaten bi anneye oglucuğun yürek yarın kınalı kuzun artık yok diye diyemezler anne evladının öldügünü söyleyemezler ama sen bil, bil ama sende öldü deme bana şehitlere ölüler demeyiniz diyo allah sende ismailim öldü deme peygamberin dizine başını koyup uyumaya gitti de hz. hüseyine yoldaş oldu de çanakallede can veren dedesiyle buluşucak de ama öldü deme.. gurur duy benimle anne al bayragın kırmızısına kanıyla renk verdi de benim oglumun ak alnı sancagın hilalinde parlıyo de her bayrak gördügünde beni hatırla arkamdan agıt yakma aklına her geldiginde bizim oraların havalarından bir türkü söyle ben duyarım seni sevdalık olsun türküde hasretlik olsun muradına varamamış yigitlerin türküsü olsun ben seni dinlerim anne yaddına her düştügümde oglum keşke sag olsaydı deme vatan sagolsun de anne vatan sagolsun de...