jileti aldım, duvara karşı filminden öğrendiğim bir şey vardı. eğer yatay kesersen hayatta kalırsın, dikine kesersen ölürsün diye... ben de dikine kesiyordum bileklerimi... tam kesecekken kardeşim çağırdı ablaaa, su getirir misin ? diye...

o an sanki haykırırmışçasına tüm içimi boşaltacak şekilde ağlamaya başladım. şimdi öleyim mi ben ? eğer ölürsem kardeşim ne olacak ? benim bu hayattaki tek varlığım kardeşim, onun için de ben... eğer onu bırakıp gidersem nasıl rahat rahat uyuyacağım toprağın altında ? jileti olduğu gibi yere bıraktım ve elimde bir bardak su ile, kardeşimin yanına gittim.