ziya gökalp

Bir kalbsin ki tereddütsüz, şüphesiz,
Bir ruhsun ki iradeli, imanlı;
Sen olmasan ihtimâl ki şimdi biz
Kalacaktık Avrupa’da bühtanlı.

Herkes mey’us iken sendin ümid-vâr,
Bu millete ancak senden ümid var…

Mağlûb idik, sen etmeden tereddüt,
Dedin: “Bu il yine galib olacak.”
Ordumuzda yaptın ânî teceddüd,
Dedin: “Biziz harbe tâlib olacak.”

Siyasette ittifaklar dokudun
Yedi çara birden meydan okudun…

Biz hepimiz şüphelerin içinde
iken, vardı sende büyük itminan,
Arş’tan sana ya ilâhî bir müjde
Verilmişti, yahud kudsî bir ferman.

Biliyordun nedir Hakk’ın muradı
O imanla açtın büyük cihadı…

Tarih diyor: “Bütün büyük fâtihler
Milletleri gibi Hak’tan mülhemdir.”
Bugün halk da senin gibi mübeşşer,
Yalnız sana vâzıh, ona mübhemdir:

Semalardan gelen gizli Hak sesi
“Türkler artık kurtuluyor” müjdesi…