Part 2: ye geçiyorum beyler neyse utana sıkıla bizim sınıftaki bir arkadaştan o zamanın tüm dersler kitabı olan bi kitabı istemiştim arkadaşta bana dedi ben zaten çözdüm sen istediğin gibi kullan dedi neyse beyler bu sınıfta bana acıyan ama yanışmayan tiplerdendi hani olur ya size böyle bakarlar tipsiz saf fakir çocuksundur hah o acımayla bakan bir tipti neyse herkes de arkamdan gülüyor tabi ama başka çare yok ne yaptık ettik onun o kitabını aldım eskiden saman kağıdı olurdu bilenler bilir o kağıtlardan vardı bizim evde de böyle 100 tanesi 1 lira falan işte o kağıtlardan da aldım evde de gibik mürekkebi akan bi tükenmez kalemim vardı bende yavaş yavaş hayal ediyor planlarımı kurmaya başlıyordum mutlaka sağlam bir üniversite kazanıp tatilllerde de çalışıp bir şeyler başaracaktım her neyse başladım o gece 3 ile sabah saat 7 arası deli gibi ders çalıştım bir saniye masadan kalkmadan ama artık bu alışkanlık haline gelmeli idi neyse beyler günler böyle geçiyor okuldakiler benle her gittiğimde bi gülüş eşliğinde alay ediyor ben de onların bu alaylarını haksız çıkarmak için derslerime ve hayallerime daha sıkı sarılıyordum ders kısmını bi ölçüde halletmiştik bu işten sonra sınavlar benim için umutlu görünüyordu zaten sözel öğrencisi idim derslerim kolay sayılırdı ama gene de sıkı bir çalışma gerekli idi sorun şurda idi ben gene de şişman fakir salak bir tiptim sadece ders açısından kendimi geliştirmem yetersizdi