Edit: Hikaye Bitti - bir önceki hikayem - (bkz:
sonu mutsuz son)
1. Bölüm ( Tanışma, Yeni Hayat )
Merhaba, anlattıklarımın gerçek olup olmadığını hikayeyi anlatırken anlıcaksınız zaten. Hikaye uzun soluklu olucak ve yarım kalmıcaktır.
Ben FlashciSmoke, 18 yaşında hayatı sevmeyen tek tük sivilcesi olan bir insandım hani derler ya, bu çocuk efendi, uslu ve sakin heh işte o tiptim ben.
Aslında herkes tarafından seviliyor olmam özgüven kazandırıyordu hayatı dalgaya alıyordum genellikle taaki Üniversite sınavları gelene kadar.
YGS'ye katıldım, okulu bıraktığım için çuvallamıştım hiçbir konuya çalışmadan girdiğim için çuvallamıştım tabi bu ailem için utanç kaynağı oldu.. Alay etmeye başladılar
Çalışsaydın demeye, okulu bırakmasaydın demeye.. Üniversite sınavlarına çalışmam ve bir yandan para kazanmam lazımdı. Güzel bir bilgisayarım var kendisinin ismi "Canavar"
bu ismi vermemin nedeni bu bilgisayar cidden canavar olması Cracklediğim GTA5'imi bile yüksek kalitede yüksek fpste açıyordu 2 sene önce toplamıştım o bilgisayarı..
Ama herkesin hep sevdiği gönlünü verdiği bir oyun vardır benimde vardı "Cs 1.6" deli gibi o bilgisayarda bu eski oyunu oynardım param olsada server açsam diyordum kendi kendime
Biraz kendimi tanıtayım, 18 yaşındayım. Kumral, siyah gözlü, hafif rampa saçlı, oyun hastası asosyal tip.
Aslında peder beyin parası boldu cidden boldu, gezip dolaşıyordum her tarafı istediğimi alıp yiyordum ama oyunlara para yatırmama izin vermez kendi çalıştığım para ile
yatırmama izin verirdi. O güne kadar!
Asosyal olmanın bazı avantajları bazı dez avantajları mevcut
avantajları: Sanalda çok dostun var, hiçbirşeye zorunda değilsin, rahatsın.
Dez avantajları: Sevgili yapma oranın çok düşük, silik gözü ile bakıyorlar, seni pek önemsemiyorlar.
Bana göre bunların hiç biri benlik değildi ben daha çok oyun oynayıp para kazanmak istiyordum kolay para anlayacağınız.
O gün gelene kadar internetten para kazanılamaz, hep tuzak sanıyordum ama yanılmışım gerçekten çok yanılmışım..
işte benim hikayem böyle başlıyor elinize kolanızı alın şukunuzu ve beni eliştirici iyi kötü yorumlarınızı entry girin.
Girişten yadırgamayın bu hikaye öncekinden gerçekten farklı olacak.
"insan sevdiği kadar sevilmeli" lafını hep benimsemişimdir.