Kitaplar ölür müydü sahiden? Bu kez birine sormayacaktı Joe. Kendim bulmalıyım diye düşündü. Uyuyup ayın ölmesini beklemeye başladı Joe. Güneşin doğmakta zorlandığı bir sabahtı. Gri bulutlar parça parça gökyüzünü kaplamış, tek tük bulutları delen ışık huzmeleri dünyayı aydınlatıyordu. Sorunun cevabını bulmak için eski paltosunu giyip yola koyuldu Joe. Yarım saat kadar yürüdükten sonra bir kütüphane bulup içine daldı Joe. Kapıdan içeri girince afallamasının sebebi eski kitap sayfaları kokusundan çok heyecanı olmalıydı. Paltosunu hızlı bir şekilde çıkartıp kolunun altına aldı. Ateşi hala geçmemişti. O derin sessizlikte kalp atışlarının duyulmasından korkuyor gibiydi Joe. Sakinleştikten sonra birkaç adım atabildi.