bir tek buna izin verdiler

Benim çok saçma bir hayatım var.
Henüz hayatın tanımını bulamamışken ,
Bana bu sözleri söyleten.
Farkındalığıma sesleniyorum
Çocukluğumu engelleyen ,
Bana sorumluluk yükleyen
Benim saçma farkındalığım.
Her sözün altında bir gerçek,
Her bakışmada bir anlam,
Benim gereksiz farkındalığım.
Düz bir yaşantı nasıl olur ?
Dünyada ki tüm sorumsuzluğu omuzlamak ...
Çok derine indiğin de ( Aynı şu an gibi )
Hislerini önüne koyup tek tek baktığın an ,
insanların mutlu olduğu şeyler saçma ,
Kendini sonsuz yalnız ve kötü hissediyor isen
Bazen bir deli olmak
Bazen boşvermek istiyor isen
Sen de benim gibi paranoyaksındır .
Fazla zeki ya da çok aptal
Ortalamayı tutturamayan insansındır.
Çok bilgi seni boğar.
Aksi durum seni boşluğa ,
Sebepsiz bir mutluluğa iter.
Tamam..Şu adımı da atayım
Sonra bırakırım diyor isen
Paranoyaksındır sende, aynı benim gibi.
Saatlerce bir duvara bakıp
Dertlerini anlatabiliyorsan
Eğer onu çok iyi bir dinleyici olarak görüyorsan
Benim gibisin sende.
Korkuyorum bu aptal farkındalığımdan
Onlar ve diğerleri gibi olmak istiyorum
Aptalca cümlelerle kahkaha atmak
Kendi düşüncelerime , nasılsa birisi söylemiştir diyip
Önem vermemek istiyorum.
Salak salak sokakta dolaşmak,
Ne kadar keyifli olabilir ?
Hayata dümdüz bakmak ,
Sırf trend bu diye etiket olmak
Ne kadar mutlu edebilir beni ?
Bu saçma farkındalığım olmasa ,
Bir kadına ne denli aşık olabilirim ?
Sonra ne olacak demeden
Daha kaç adım atabilirim?
Dedim ya ,
Benim saçma bir hayatım var.
Henüz hayatın tanımını bilmiyorken.